 | |
ในยุคแห่งการค้นพบหัวหอมถูกนำไปยังอเมริกาเหนือโดยผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปกลุ่มแรกซึ่งพบญาติสนิทของพืชเช่นAllium tricoccumที่หาได้ง่ายและใช้กันอย่างแพร่หลายในการทำอาหารของชนพื้นเมืองอเมริกัน ตามสมุดบันทึกของชาวอาณานิคมอังกฤษกลุ่มแรกบางคน หัวหอมใหญ่เป็นหนึ่งในพืชชนิดแรกที่พ่อผู้แสวงบุญ ปลูก แม้ว่าหัวหอมใหญ่ที่สุกแล้วมักจะกินบ่อยที่สุด แต่หัวหอมสามารถกินได้ในระยะที่ยังไม่สุก อาจเก็บเกี่ยวต้นอ่อนก่อนที่ จะเกิดปล้องและใช้เป็นต้นหอมหรือต้นหอม เมื่อเก็บเกี่ยวหัวหอมหลังจากเริ่มแตกหน่อแล้ว แต่ หัวหอม ยังไม่สุก บางครั้งจะเรียกพืชเหล่านี้ว่าหัวหอม "ฤดูร้อน" นอกจากนี้ หัวหอมอาจได้รับการผสมพันธุ์และเติบโตจนโตเต็มที่ในขนาดที่เล็กลง ขึ้นอยู่กับขนาดที่โตเต็มที่และวัตถุประสงค์ของการใช้หัวหอม สิ่งเหล่านี้อาจเรียกว่าหัวหอมมุก หม้อต้ม หรือหัวหอมดอง แต่แตกต่างจากหัวหอมมุก แท้ ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน หัวหอมมุกและหม้อต้มอาจปรุงเป็นผักแทนที่จะเป็นส่วนผสมและหัวหอมดองมักถูกดองในน้ำส้มสายชูเพื่อรสชาติที่ยาวนาน หัวหอมมีจำหน่ายในรูปแบบสด แช่แข็ง กระป๋องคาราเมล ดอง และสับ ผลิตภัณฑ์ที่ขาดน้ำมีจำหน่ายในรูป แบบ เม็ด หั่นบาง ๆ เป็นวงแหวน สับละเอียด สับละเอียด เป็นเม็ด และผง ผงหัวหอมเป็นเครื่องปรุงรสที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเมื่อไม่มีวัตถุดิบสดใหม่ ทำจากหัวหอมแห้งบดละเอียด ส่วนใหญ่เป็นหัวหอมพันธุ์ฉุน และมีกลิ่นแรง เมื่อขาดน้ำจึงมีอายุการเก็บรักษานานและมีให้เลือกหลายพันธุ์ ได้แก่ สีเหลือง สีแดง และสีขาว | |
Post by ข้าวสวย :: Date 2023-06-01 16:19:42 |
