"รัฐธรรมนูญขององค์การอนามัยโลก" ซึ่งมีผลบังคับใช้ในปี พ.ศ. 2491 ยังถือว่าสุขภาพเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน และระบุว่า "การได้รับมาตรฐานสุขภาพสูงสุดที่บรรลุได้เป็นหนึ่งในสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ทุกคนโดยปราศจากความแตกต่างทางเชื้อชาติ ศาสนา ความเชื่อทางการเมือง สุขภาพ สภาพเศรษฐกิจหรือสังคม” ด้วยรัฐชาติจำนวนมากให้การรับรองสิทธิในด้านสุขภาพซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของรัฐธรรมนูญ สิ่งเหล่านี้จึงมีหน้าที่ตามกฎหมายในการปกป้องการเข้าถึงสุขภาพที่มีคุณภาพในลักษณะ "ทันเวลา ยอมรับได้ และราคาไม่แพง"