โรคปอดบวมคือการติดเชื้อในปอดอย่างเฉียบพลัน ซึ่งถุงลมจะอักเสบ เต็มไปด้วยของเหลวหรือหนอง สารคัดหลั่งจากปอดเหล่านี้ทำให้ไอลึก หายใจลำบาก และมักจะจำกัดออกซิเจนในเลือดที่เหมาะสม อาการอื่นๆ ได้แก่ มีไข้ หนาวสั่น คลื่นไส้ ปวดหัว ปวดกล้ามเนื้อ และเจ็บหน้าอก โรคปอดบวม สำหรับประชากรส่วนใหญ่ โรคปอดบวมสามารถรักษาได้สูง อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี โรคปอดบวมสามารถพัฒนาเป็นภาวะทางการแพทย์ขั้นรุนแรงที่ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล และหากปล่อยไว้โดยไม่รักษา อาจทำให้เสียชีวิตได้ความรุนแรงของโรคและแนวทางการรักษาที่จำเป็นมักเกี่ยวข้องกับสุขภาพทั่วไปและอายุของผู้ป่วยก่อนที่จะป่วยการรักษาในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพปกติสำหรับคนหนุ่มสาวและวัยกลางคนที่ติดเชื้อปอดอักเสบจากชุมชนและมีสุขภาพร่างกายดีก่อนที่จะป่วย การรักษามักเกิดขึ้นที่บ้าการรักษาโดยทั่วไปรวมถึงการใช้ยาลดไข้ (เช่น ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs), อะเซตามิโนเฟน และแอสไพริน) พักผ่อนให้เพียงพอ และดื่มน้ำมาก ๆ เพื่อคลายเมือกที่สะสมอยู่นอกจากนี้ อาจมีการกำหนดหลักสูตรของยาปฏิชีวนะหากการทดสอบบ่งชี้ว่าสารที่ก่อให้เกิดเป็นแบคทีเรีย แพทย์จะสั่งยาปฏิชีวนะโดยพิจารณาจากชนิดของแบคทีเรียที่เป็นเป้าหมายผู้ป่วยโรคปอดอักเสบจากไวรัสจะไม่ได้รับยาปฏิชีวนะเนื่องจากยารูปแบบนี้ไม่มีผลกับไวรัส อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยเหล่านี้อาจได้รับประโยชน์จากยาต้านไวรัสโดยทั่วไปไม่แนะนำให้ใช้ยาระงับการไอ เนื่องจากรีเฟล็กซ์การไอจำเป็นต่อการสลายและขจัดเสมหะที่สะสมอยู่การยับยั้งปฏิกิริยาตอบสนองนี้อาจทำให้เรื่องแย่ลงได้ คนหนุ่มสาวอาจเริ่มรู้สึกดีขึ้นหลังจากหนึ่งสัปดาห์ ในขณะที่การฟื้นตัวในวัยกลางคนและผู้ใหญ่อาจใช้เวลาหลายสัปดาห์