ในปีพ. ศ. 2489 ครอบครัวย้ายไปที่ Gzhatsk ซึ่งกาการินยังคงศึกษาต่อ ยูริและบอริสได้เข้าเรียนที่โรงเรียนร้างที่สร้างขึ้นในเมืองและดำเนินการโดยหญิงสาวที่อาสาเป็นครู พวกเขาเรียนรู้ที่จะอ่านโดยใช้คู่มือทางทหารของโซเวียตที่ถูกทิ้ง อดีตนักบินโซเวียตเข้าร่วมโรงเรียนเพื่อสอนคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์[15]วิชาโปรดของยูริ ยูริยังเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเด็กที่สร้างเครื่องบินจำลอง เขาหลงใหลในเครื่องบินตั้งแต่อายุยังน้อย และความสนใจในเครื่องบินของเขาก็เพิ่มขึ้นหลังจาก เครื่องบินขับไล่ Yakovlevตกที่เมือง Klushino ในช่วงสงคราม [16] กาการินเป็นนักเรียนนายเรืออากาศในสโมสรการบิน Saratov ค.  2497 ในปี พ.ศ. 2493 กาการินอายุ 16 ปี เริ่มฝึกงานเป็นช่างหล่อที่โรงงานเหล็กในลิวเบิร์ตซีใกล้มอสโกว[12] [13]และลงทะเบียนเรียนภาคค่ำ นักบินอวกาศ เกรด 7 ที่โรงเรียน คนงานรุ่นเยาว์ ในท้องถิ่น [ ต้องการอ้างอิง ]หลังจากสำเร็จการศึกษาในปี พ.ศ. 2494 จากทั้งชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 และโรงเรียนอาชีวศึกษาด้วยเกียรตินิยมด้านการผลิตแม่พิมพ์และงานหล่อ เขาได้รับเลือกให้เข้ารับการฝึกอบรม เพิ่มเติมที่โรงเรียนเทคนิคอุตสาหกรรมในซาราตอฟซึ่งเขาได้ศึกษาเกี่ยวกับรถแทรกเตอร์ ขณะอยู่ที่ Saratov กาการินเป็นอาสาสมัครที่สโมสรการบินในท้องถิ่นเพื่อฝึกสุดสัปดาห์ในฐานะนักเรียนนายเรืออากาศของโซเวียต ซึ่ง เขาได้ฝึกบินเครื่องบินปีกสองชั้นและต่อมาเป็นยาคอฟเลฟ จามรี-18 [13] [17] เขาหาราย ได้พิเศษจากการเป็นพนักงานท่าเรือชั่วคราวในแม่น้ำโวลก้า [8]