จากการวิจัยครั้งใหม่พบว่ารูปแบบปีกผีเสื้อมีแผนพื้นฐานซึ่งควบคุมโดย DNA ที่ไม่เข้ารหัสเพื่อสร้างความหลากหลายของปีกที่เห็นในสายพันธุ์ต่างๆ การศึกษาเรื่อง Deep cis-regulatory homology of the butterfly wing pattern ground plan ซึ่งตีพิมพ์เป็นเรื่องราวปกในวารสารScience ฉบับวันที่ 21 ต.ค. อธิบายว่า DNA ที่อยู่ระหว่างยีนเรียกว่า "ขยะ" DNA หรือไม่มีการเข้ารหัสได้อย่างไร DNA ข้อบังคับ รองรับแผนพื้นฐานที่อนุรักษ์ไว้หลายสิบถึงหลายร้อยล้านปี ในขณะเดียวกันก็ช่วยให้รูปแบบปีกวิวัฒนาการอย่างรวดเร็วมาก การวิจัยสนับสนุนแนวคิดที่ว่าแผนพื้นรูปแบบสีโบราณได้รับการเข้ารหัสแล้วในจีโนม และ DNA ที่ควบคุมไม่ได้เข้ารหัสจะทำงานเหมือนสวิตช์เพื่อเปิดใช้รูปแบบบางอย่างและลดรูปแบบอื่นๆ "เราสนใจที่จะรู้ว่ายีนเดียวกันสามารถสร้าง ผีเสื้อ ที่มีลักษณะแตกต่างกันมากเหล่านี้ได้อย่างไร "20 ผู้เขียนคนแรกของการศึกษาและอดีตนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาในห้องทดลองของผู้เขียนอาวุโส Robert Reed ศาสตราจารย์ด้านนิเวศวิทยาและชีววิทยาวิวัฒนาการในวิทยาลัยเกษตรและวิทยาศาสตร์สิ่งมีชีวิต "เราเห็นว่ามีกลุ่มสวิตช์ (ดีเอ็นเอที่ไม่เข้ารหัส) ที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้มากซึ่งทำงานในตำแหน่งต่างๆ และเปิดใช้งานและขับเคลื่อนยีน" มาโซ-วาร์กัสกล่าว