สล็อต ในทางเทคโนโลยี การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่สามประการทำให้มูลค่าทางเศรษฐกิจของคลองลดลงอย่างมากในสหรัฐอเมริกา: การใช้น้ำมันดีเซลของทางรถไฟ ระบบทางหลวงระหว่างรัฐ และการเพิ่มขึ้นของแคลิฟอร์เนียในฐานะตลาดสำหรับทรัพยากรธรรมชาติของตนเอง สองข้อแรกหมายความว่าในทศวรรษ 1970 เกษตรกรในแถบมิดเวสต์ต้องเผชิญกับต้นทุนที่เกือบจะเท่ากันระหว่างการขนส่งสินค้าออกไปยังเอเชียไปยังอ่าวและผ่านคลองและส่งออกไปยังซีแอตเทิลทางบก ในทางกลับกัน สินค้ามุ่งหน้าสู่ตะวันออกไม่ได้ประกอบด้วยวัตถุดิบเชิงกลยุทธ์จากแคลิฟอร์เนียอีกต่อไป แต่เป็นสินค้าผลิตจากเอเชียที่มีราคาไม่แพง ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของค่าผ่านทางในคลองปานามาจะไม่กระทบต่อผลประโยชน์ของชาวอเมริกันอีกต่อไป—อุบัติการณ์ดังกล่าวจะตกอยู่กับผู้ผลิตชาวญี่ปุ่น เกาหลี และไต้หวันที่พยายามขายเข้าสู่ตลาดอเมริกาที่มีการแข่งขันสูง

เหตุผลหลักก็คือสหรัฐอเมริกาไม่จำเป็นต้องควบคุมค่าผ่านทางในคลองปานามาอีกต่อไป ไม่มีเหตุผลอีกต่อไปที่จะป้องกันไม่ให้ผู้ประกอบการคลองปานามาพยายามที่จะเรียกเก็บเงินเท่าที่ตลาดจะรับได้

นอกจากนี้ คลองปานามาได้กลายเป็นท่อระบายน้ำทางการคลังในปี 1970 ด้านหนึ่ง คลองถูกบีบด้วยค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากการจัดการที่ผิดพลาดของชาวอเมริกัน โดยพื้นฐานแล้ว พนักงานของคลองปานามาจับเอาการจัดการคลองและดำเนินการเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง: เงินเดือนที่เพิ่มขึ้นพร้อมกับค่าใช้จ่ายและอัตราการเกิดอุบัติเหตุ และฝ่ายบริหารก็ไม่ใส่ใจที่จะทำสิ่งง่ายๆ เช่น ขุดร่องตื้นหรือติดตั้งไฟ ในการนี้ พนักงานของคลองได้รับความช่วยเหลืออย่างมากจากสถานที่พิเศษที่คลองจัดขึ้นในตำนานประจำชาติของอเมริกา พวกอนุรักษ์นิยมที่จะรู้สึกหวาดกลัวกับการจับกุมพนักงานขององค์กรสาธารณะอื่น ๆ เช่น Tennessee Valley Authority หรือ National Aeronautics and Space Administration ไม่เพียงยอมรับ แต่ยังปรบมือปรากฏการณ์ในเขตคลอง ผลที่ตามมาก็คือการโอนความช่วยเหลือจากอเมริกาไปยังปานามาในไม่ช้าก็เริ่มบดบังรายได้จากคลอง

ในระยะสั้น สหรัฐอเมริกาไม่มีความสนใจในการเป็นเจ้าของคลองอีกต่อไป ผู้ใช้ปลายทางชาวอเมริกันไม่จำเป็นต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าวอชิงตันเก็บค่าผ่านทางได้ต่ำ และผู้เสียภาษีชาวอเมริกันจะไม่ได้รับกำไรจากคลองอีกต่อไป จิมมี่ คาร์เตอร์ทำข้อตกลงที่สหรัฐฯ จะค่อยๆ โอนคลองปานามาให้แก่ปานามา เพื่อแลกกับการกำจัดความช่วยเหลือส่วนใหญ่เกือบทั้งหมด โดยยึดสนธิสัญญาความเป็นกลางเพื่อให้แน่ใจว่าสหรัฐฯ ยังคงรักษาสิทธิ์ในการคืนคลอง การดำเนินการถูกคุกคาม Zbigniew Brzezinski ที่ปรึกษาด้านความมั่นคงแห่งชาติของประธานาธิบดี Carter กล่าวว่าดีที่สุดเมื่อถูกถามโดยสภาคองเกรสว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากรัฐบาลปานามาในอนาคตปิดคลองปานามา "เพื่อซ่อมแซม" เขาตอบว่า "ในกรณีนั้น ตามบทบัญญัติของสนธิสัญญาความเป็นกลาง

เมื่อคุณรวมการขาดคุณค่าทางยุทธศาสตร์ การลดลงและการหายไปของมูลค่าทางเศรษฐกิจของความเป็นเจ้าของ (แม้ว่าการมีอยู่ของคลองยังคงมีความสำคัญ) และการรับประกันของสนธิสัญญาความเป็นกลาง สนธิสัญญาคลองปานามาก็เริ่มดูเหมือนไม่ - ง่ายๆ ... และนั่นคือเหตุผลที่ Harry Truman เสนอ "ditching the Big Ditch" เป็นครั้งแรก และ Lyndon Johnson, Richard Nixon และ Gerald Ford ต่างก็พยายามอย่างจริงจังในการเจรจาส่งมอบ อย่างไรก็ตาม ความเต็มใจของจิมมี่ คาร์เตอร์จำเป็นต้องตัดข้อตกลงที่ไม่มีวันจบสิ้นและยอมเสี่ยงฆ่าตัวตายทางการเมืองเพื่อให้สนธิสัญญาคลองปานามาผ่านวุฒิสภา เหตุผลก็คือความคิดเห็นของสาธารณชนชาวอเมริกันจำนวนมากต่อต้านสนธิสัญญาคลองปานามา แต่แรงจูงใจของพวกเขาคือลัทธิชาตินิยมอเมริกันเชิงป้องกัน ไม่ใช่การป้องกันประเทศของอเมริกา

แดกดันเผด็จการทั้งสองตั้งเวทีสำหรับความสามารถของปานามาในการดำเนินการตามคลองอย่างน่าประหลาดใจเช่นเดียวกับที่เป็นอยู่ Omar Torrijos เริ่มทำลายเครือข่ายอุปถัมภ์ที่กลุ่มคณาธิปไตยเก่าควบคุมการเมืองในปานามา และ Manuel Noriega ทำสำเร็จ Torrijos เริ่มการโจมตีโดยเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามสร้างขบวนการประชานิยมในวงกว้างเพื่อรักษาระบอบการปกครองของเขาและเปลี่ยนแปลงสังคมปานามา Noriega ยังคงดำเนินต่อไปเพื่อทำลายใครก็ตามที่คุกคามการควบคุมผลกำไรจากการทุจริตและโคเคนของเขา เมื่อสหรัฐฯ ถอด Noriega ออกด้วยการใช้กำลังทางทหารอย่างป่าเถื่อน กลุ่มผู้มีสิทธิเลือกตั้งชาวปานามากลุ่มใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้น และสำหรับผู้มีสิทธิเลือกตั้งเหล่านั้น การล่วงละเมิดไม่ได้ของคลองปานามากลายเป็นประเด็นสำคัญประการหนึ่งของพวกเขา