ศาสตราจารย์ Susan Bailey จากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐโคโลราโด เป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์มากกว่า 80 คนในมหาวิทยาลัย 12 แห่งที่ทำการวิจัยเกี่ยวกับการทดลองในตำราเรียน มาร์คยังคงอยู่บนโลกในขณะที่สกอตต์โคจรสูงเกือบหนึ่งปี ความพยายามครั้งใหญ่ได้รับการประสานงานโดยโครงการวิจัยมนุษย์ของ NASA

Bailey ดำเนินการวิจัยของ NASA ต่อ และตอนนี้ได้ร่วมกับผู้ตรวจสอบมากกว่า 200 รายจากกลุ่มนักวิชาการ รัฐบาล การบินและอวกาศ และอุตสาหกรรมหลายสิบกลุ่มเพื่อเผยแพร่ชุดเอกสารทางวิทยาศาสตร์ 30 ชุดในวารสาร Cell Press 5 ฉบับในวันที่ 25 พฤศจิกายน

Jared Luxton ซึ่งเพิ่งได้รับปริญญาเอกด้านเซลล์และชีววิทยาระดับโมเลกุลที่ CSU เป็นผู้เขียนคนแรกของการศึกษาสองครั้ง ปัจจุบันเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ข้อมูลกับกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกาในฟอร์ตคอลลินส์

การวิจัยซึ่งรวมถึงเอกสารที่ครอบคลุมสิ่งที่ผู้ตรวจสอบได้เรียนรู้เกี่ยวกับคุณลักษณะพื้นฐานของการบินในอวกาศ แสดงถึงชุดข้อมูลชีววิทยาอวกาศและผลกระทบต่อสุขภาพของนักบินอวกาศที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา

สำหรับ Bailey แล้ว ยังเป็นก้าวสำคัญที่ครบรอบหลายปีในการทำงานร่วมกับ NASA ซึ่งรวมถึงบทบาทนำของเธอในการศึกษารังสีขั้นพื้นฐานและเกียรติที่ได้รับเลือกให้เป็นผู้ตรวจสอบในการศึกษา Twins และโครงการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับนักบินอวกาศพร้อมกัน ในช่วงเวลานี้ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาหลายคนในห้องทดลองของเธอได้รับปริญญาเอกภายใต้การให้คำปรึกษาของเธอ

“ตอนนี้เรามีพื้นฐานที่จะสร้าง สิ่งที่เรารู้ว่าจะต้องมองหาสำหรับนักบินอวกาศในอนาคต รวมถึงการเปลี่ยนแปลงความยาวของเทโลเมียร์และการตอบสนองต่อความเสียหายของดีเอ็นเอ” เบลีย์กล่าว เป้าหมายของเราคือเพื่อให้ได้แนวคิดที่ดีขึ้นเกี่ยวกับกลไกพื้นฐาน สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการบินในอวกาศเป็นเวลานานในร่างกายมนุษย์ และความแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล ไม่ใช่ทุกคนที่ตอบสนองในลักษณะเดียวกัน นั่นเป็นหนึ่งในข้อดี เกี่ยวกับการมีนักบินอวกาศจำนวนมากขึ้นในการศึกษาเหล่านี้"

ศึกษาส่วนปลายของโครโมโซมที่มีความหมายต่อความชรา

เบลีย์เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเทโลเมียร์และความเสียหายของดีเอ็นเอที่เกิดจากรังสี ซึ่งเป็นงานวิจัยที่เป็นที่สนใจของผู้คนทั่วโลกเมื่อมีการตีพิมพ์ผลการศึกษาฝาแฝด ในการศึกษานั้น เธอและทีมของเธอพบว่าเทโลเมียร์ของสกอตต์ในเซลล์เม็ดเลือดขาวของเขานั้นยาวขึ้นในขณะที่อยู่ในอวกาศ และต่อมาก็กลับมามีความยาวที่ใกล้เคียงปกติหลังจากที่เขากลับมายังโลก

เทโลเมียร์เป็น "ฝาครอบ" ที่ปกป้องปลายโครโมโซมที่สั้นลงเมื่ออายุมากขึ้น การเปลี่ยนแปลงความยาวของเทโลเมียร์อย่างมากอาจหมายความว่าบุคคลนั้นมีความเสี่ยงในการแก่เร็วหรือโรคที่มาพร้อมกับการมีอายุมากขึ้น โรคหัวใจและหลอดเลือดและโรคมะเร็ง เป็นต้น

ในงานวิจัยล่าสุด Bailey, Luxton, ผู้ร่วมวิจัยอาวุโส Lynn Taylor และทีมได้ศึกษากลุ่มนักบินอวกาศที่ไม่เกี่ยวข้อง 10 คน รวมถึงสารส้ม CSU Dr. Kjell Lindgren เปรียบเทียบผลลัพธ์กับสิ่งที่ค้นพบจากฝาแฝด Kelly นักวิจัยไม่สามารถเข้าถึงเลือดบนเครื่องบินและตัวอย่างอื่นๆ สำหรับลูกเรือทั้งหมดได้ แต่ Bailey กล่าวว่าพวกเขามีตัวอย่างเลือดก่อนและหลังการบินในอวกาศสำหรับทุกคน

การสืบสวนเกี่ยวข้องกับนักบินอวกาศที่ใช้เวลาประมาณหกเดือนในสถานีอวกาศนานาชาติในวงโคจรต่ำของโลกซึ่งได้รับการปกป้องจากรังสีอวกาศบางส่วน แม้จะมีการป้องกัน นักวิทยาศาสตร์พบหลักฐานของความเสียหายของดีเอ็นเอที่อาจเป็นสัญญาณเตือนถึงผลกระทบต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้น

การค้นพบใหม่ของความเครียดออกซิเดชัน

ทีมวิจัยพบว่าความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันเรื้อรังระหว่างการบินในอวกาศมีส่วนทำให้เกิดการยืดตัวของเทโลเมียร์ที่พวกเขาสังเกตเห็น พวกเขายังพบว่านักบินอวกาศโดยทั่วไปมีเทโลเมียร์ที่สั้นกว่าหลังการบินในอวกาศมากกว่าที่เคยทำ ทีมงานยังสังเกตเห็นความแตกต่างของแต่ละบุคคลในการตอบสนอง

เพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึกมากขึ้นเกี่ยวกับการค้นพบนี้ ทีมของ Bailey ยังได้ศึกษานักปีนเขาแฝดที่ไต่เขาเอเวอเรสต์ ซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่รุนแรงที่สุดในโลก ฝาแฝดที่ไม่ปีนเขายังคงอยู่ที่ระดับความสูงต่ำกว่า รวมทั้งในโบลเดอร์ โคโลราโด ทีมงานพบหลักฐานที่คล้ายคลึงกันของความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันและการเปลี่ยนแปลงความยาวของเทโลเมียร์ในนักปีนเขา

คริสโตเฟอร์ เมสัน รองศาสตราจารย์ของ Weill Cornell Medicine และผู้เขียนร่วมของ Bailey ได้ทำการวิเคราะห์การแสดงออกของยีนบนนักปีนเขาเอเวอเรสต์ เขาพบหลักฐานของการรักษาความยาวเทโลเมียร์ที่ไม่ขึ้นกับเทโลเมียร์ ซึ่งเป็นวิถีทางที่เกิดจากการรวมตัวกันของเทโลเมียร์ ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าส่งผลให้เทโลเมียร์ยาวขึ้น

เบลีย์กล่าวว่าเมื่อเกิดความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันเรื้อรัง มันจะทำลายเทโลเมียร์

“เซลล์เม็ดเลือดปกติกำลังจะตายและพยายามเอาชีวิตรอด” เธอกล่าว "พวกเขากำลังปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ เซลล์บางเซลล์จะกระตุ้นวิถีทางเลือกเพื่อให้เทโลเมียร์ของพวกมันทำงานต่อไป มันคล้ายกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเนื้องอกบางชนิด เซลล์บางส่วนโผล่ออกมาจากกระบวนการนั้น นั่นคือสิ่งที่เราคิดว่าเราเห็นในระหว่าง บินอวกาศด้วย”

Luxton กล่าวว่ากลไกที่อธิบายไว้ข้างต้นหรือที่เรียกว่าการยืดเทโลเมียร์หรือ ALT เป็นทางเลือกเป็นการค้นพบที่ไม่คาดคิด

"คุณมักจะเห็นว่าในมะเร็งหรือในตัวอ่อนที่กำลังพัฒนา" เขากล่าวjokergame สล็อตออนไลน์